Skip to main content

Zwartwild telling.

Zwartwild telling op de Meinweg.

Afgelopen vrijdag was het weer zover: het zwijnentellen op de Meinweg, en deze keer mocht  ook ik als gast van de partij zijn.
het trefpunt was Rijstal Venhof waar we warm welkom (33 gr) werden geheten, de spelregels kregen uitgelegd en de gasten aan de jagers werden gekoppeld om met tweetallen de hoogzit te bemannen om een objectieve telling te garanderen.
Voordat we naar de aangewezen plek vertrokken was er nog een verrassing: de Jachthoornblazers “St Hubertus” uit Vlodrop speelden een aantal stukken ter bemoediging van het zwartwild en een goede telling.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Aldus gesterkt vertrokken de koppels naar de hun aangewezen  plekken, 22 in totaal, verdeeld over de gehele Meinweg.
Ik was toegewezen aan jager Schmitz, de kennismaking verliep soepel en op de afgesproken tijd beklommen wij vol goede moed de hoogzit.

Ik zie vaker wildzwijn in de omgeving, maar altijd op de bodem, snel bewegend, tussen het struikgewas, of in de verte met de kijker.
Er was dus wel een soort gespannen verwachting.

Het was helder weer en erg warm, jager Schmitz en ik konden dus wel even een praatje maken, we zouden namelijk van 20.00 tot 24.00 uur  samen in de hoogzit verblijven.
Ook werd me nu duidelijk gemaakt waar die verstolen blikken vandaan kwamen op het trefpunt, iedereen was in het groen gekleed en ik had gedachtig de hitte van de dag een wit T-shirt aan…..Not done.
De avond begon super, waarneming van een reebok 15 minuten later gevolgd door een reegeit en dat ging eigenlijk zo door.
Zeker moment kwam weer een bok in beeld waar jager Schmitz toch wel erg enthousiast van werd, hij bewonderde het gewei van deze bok.
Helaas was het daglicht al bijna verdwenen en de avondschemering was aan de winnende hand, een goede foto lukte niet meer echt, maar kijkt u zelf.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Deze reebok werd even later gevolg door een jonge reegeit, die als het ware aan het achterwerk van de bok bleef hangen, ze liepen totaal onbevangen langs en onder de hoogzit door, voor mij het hoogtepunt van deze avond.

In de verte flitste het onweer en het werd donkerder en donkerder, de avond liep ten einde, we zagen geen hand voor ogen meer.
Het werd tijd om te gaan.
We reden terug naar het trefpunt, maakten nog een praatje en namen afscheid.

Deze zwartwild telling hebben we helaas geen wildzwijn gezien, misschien dat ik de volgende keer beter geen wit T-shirt draag………….